Een kerkenbeleidsplan is een langetermijnvisie voor alle parochiekerken op het grondgebied van een stad of gemeente. Dit plan moet bestaan uit een uitgebreide beschrijving van de kerken, de omgeving waarin de kerk zich bevindt, het gebruik van het gebouw en een onderbouwde visie over het toekomstige gebruik. Het kerkenbeleidsplan hangt nauw samen met het pastoraal plan waarin de kerkelijke instanties aangeven in welke kerk ze nog vieringen willen houden en welke kerken in aanmerking komen voor neven- of herbestemming.

Indien door de pastorale teams beslist wordt dat in een kerk geen vieringen meer doorgaan kan er over gegaan worden tot neven- of herbestemming.

-        Een herbestemming betekent dat het sacrale ‘uit de kerk verdwijnt’. De kerk wordt volledig onttrokken aan de eredienst (met een procedure die eraan vasthangt, met o.a. de opheffing van de parochie) en krijgt een louter profane invulling.

-        Bij een nevenbestemming blijft het kerkgebouw (deels) onderdak bieden aan erediensten, maar worden ook andere, profane, initiatieven in de kerk toegelaten. Dit kan door ruimtelijke ingrepen gerealiseerd worden bv. het plaatsen van scheidingsmuren zodat er een afzonderlijke ruimte ontstaat. Dit noemt een nevenbestemming in de ruimte. Bij een nevenbestemming in de tijd kan het kerkgebouw buiten de uren van de religieuze activiteiten gebruikt worden voor andere doeleinden.

Meer informatie over een kerkenbeleidsplan vind je op Kerkenbeleidsplan | Platform Toekomst Parochiekerken.